Het ontstaan

De Spionkop werd opgericht in 1971 door supportersclub "De Berekens", De oprichter van deze club, Dhr. Jos Deckers was tevens initiatiefnemer van de Kielse Spionkop. Het allereerste optreden was tijdens de thuiswedstrijd voor de halve finale van de Beker van België op 13 april tegen Anderlecht. Reeds van in het begin nam men plaats op de Kleine Tribune in Vak K, maar het vuurwerk tijdens de wedstrijd was om veiligheidsredenen achter het doel kant klooster, aangevuld met een spandoek "Beerschot naar den Heizel". Door de jaren heen werden de supportersliederen steevast ingezet door Rik Vandeweghe, de man met de megafoon.

Sfeerbeeld van de Spionkop, tussen Cercle's Nr 3 en de opspringende Tolsa de nadar die het vak afscheidt van de rest van de onoverdekte tribune. (23 april 1972: Beerschot - Cercle Brugge.)

King-Side

Terwijl in Engeland het voetbalgeweld reeds hoogtij vierde, was er in België begin jaren 70 nog geen sprake van georganiseerd geweld. Doch zou Antwerpen er als eerste stad mee in aanraking komen en wel tijdens de UEFA-beker wedstrijd Antwerp - Aston Villa in het Bosuilstadion, september 1975. De Engelse supporters hadden zo zwaar ingehakt op de Spionkop van Antwerp zodat deze zich begonnen te organiseren zoals in Engeland. De eerste Side in ons land was meteen een feit, met name de X-Side. Deze naam komt voort uit Vak X, de aanduiding van de locatie van de spionkop in het Bosuilstadion. Leden van deze Side kon men in het weekeinde regelmatig terugvinden in de uitgangsbuurt van het "Statiekwartier" waar ook veel Beerschotjongeren uitgingen en vaak ook onderling bevriend waren. Naar analogie van wat er in Deurne gebeurde, werd er op het Kiel ook opgestart met een Spionkop geschoeid op Engelse leest. De Kielse Spionkop uit Vak K op de "Kleine Tribune" zag de benaming Vak-K of K-Side niet zitten vanwege de mogelijke negatieve bijklanken, het werd de King-Side. Deze benaming is nog lang, zelfs na de verhuis achter het doel kant "Fles"(Atletenstraat), in gebruik gebleven.

Nadat de groep steeds groter en baldadiger werd, kwam men meer en meer in negatieve aanraking met de veelal oudere supporters rondom Vak K, zodanig dat de harde kern in 1982 besloot plaats te nemen achter het doel, kant Atletenstraat. Dit bracht mee dat harde kern aan dezelfde zijde stond als de bezoekende supporters. Deze bezoekende supporters, met uitzondering van Antwerp die steevast aan de kant Klooster stonden, namen meestal plaats op de hoek van de staanplaatsen naast de "Kleine Tribune". Door deze verhuis waren confrontaties, vaak onder impuls van de Kielse Boys, met de bezoekers onvermijdelijk. Na één seizoen had het Beerschotbestuur het wel gehad met de aanhoudende problemen achter het doel zodat er via Marcel Dingemans, voorzitter van het Beerschot Aktie Komiteit, getracht werd om de harde kern te overtuigen plaats te nemen aan de andere zijde, kant Klooster. Het antwoord van de Spionkop was kordaat en zij hielden voet bij stuk in "hun stadion", als er iemand diende te verhuizen, dan waren het de bezoekers. Sindsdien staan de bezoekende supporters achter het doel kant Klooster.

Vak 13

Nu de bezoekende supporters niet meer naast de harde kern stonden verhuisden de Kielse Boys naar ingang 13 vermits deze het kortste bij de kantine was. Uiteindelijk volgde ook de King-Side en niet zonder succes. Door deze verhuis kwam men op het idee om de naam te wijzigen en tevens te vervlaamsen in Vak 13". Op zich was dit toen nog geen vak maar een ingang, later toen de groep steeds groter werd en de ordehandhavers hun grip op het gebeuren verloren werd er besloten om dit deel van de tribune af te bakenen en zo de harde kern gescheiden te houden van de andere Beerschotsupporters. Door de sportieve en extrasportieve perikelen tijdens de jaren 90 waren er nog nauwelijks tot geen activiteiten te noteren en op het einde van het seizoen 1998-99, naar aanleiding van de nakende fusie werd Vak 13 opgeheven.

Recht achter het doel, de oude locatie van de King-Side. Boven het doel, waar de ordehandhavers staan, de locatie van Vak-13.
(19 februari 1994 Beerschot-Anderlecht, kwartfinale Beker van België)

Jonge Garde Beerschot (J.G.B.)

Jonge Garde Beerschot werd opgericht in 1998, het laatste seizoen voor de fusie, door Wim & Bart Van der Elst, twee belhamels uit de wijk Vallaar die als jonge tieners Vak 13 hebben meegemaakt. De groep werd opgericht om vooral met jongeren, zoals de naam al aangeeft, de toekomst tegemoet te gaan. Heden ten dage, 2021, bestaat de Jonge Garde nog steeds, weliswaar de activiteiten nog enkel beperkt tot topwedstrijden.

Armata Viola

De Armata Viola werd opgericht in 2005 door enkele vrienden met als doel bij gelegenheid Tifo-acties te organiseren in het Olympisch Stadion. In 2021 is de Armata dé sfeer- en actiegroep van Beerschot welke de volledige Tribune 3, de vroegere kleine tribune, aan hun acties laat deelnemen.

Vak-I

Deze groep werd gevormd in 2018 door leden van zowel de Armata Viola en de Jonge Garde Beerschot evenals de kleinere sfeergroepen B13 en Legio XIII. Zijn nemen in het huidige stadion de plaats in waar het voor de Spionkop in 1971 allemaal begon. Daar deze groep groter is dan het vak zelf wordt ook een gedeelte van het naburige Vak J door hen in beslag genomen.

Het zwart en wit

Door de jaren hen bemerken we dat door de groeperingen de kleuren zwart en wit worden gebruikt tegenover het Mauve-Wit van de moederclub. Hiervoor dienen we terug in de tijd te gaan naar het begin van de King-Side periode. Heel vaak gingen leden uit de harde kern naar diverse clubs in Engeland kijken en zodoende werd aldaar ook de merchandising zoals sjaals, badges en dergelijke besteld. Zo ook door de King-Side maar dit verliep niet zoals verwacht. De bedoeling was om Paarse sjaals met witte opdruk te bestellen maar deze kleur was destijds onbestaande in de Engelse sportwereld. Men liet een proefdruk maken met een paars dat uiteindelijk meer op bordeaux leek. Dit claret, zoals men het daar noemde en welk terug te vinden is in de kleuren van Aston Villa en West Ham Utd. was niet wat ze verlangden en besloten dan om zwarte sjaals te bestellen. Meteen de aanzet voor elke nieuwe harde kern om het zwart en wit op te nemen in hun logo's, hetgeen we niet terugzien bij de huidige sfeergroepen op het Kiel. De gebruikte logo's op de sjaals van de King-Side waren dan ook alom gekende logo's uit Engeland en Schotland. Elke zichzelf respecterende groepering had zijn eigen versie van deze Engelse/Schotse logo's in hun badges, stickers of andere supportersartikelen.

Het allereerste supportersartikel van de King-Side, de proefdrukken in claret met daaronder, na de overschakeling, de zwart-wit versies.
Rechts voorbeelden van Engelse en Schotse badges waaruit men de inspiratie putte voor de eerste logo's.

De logo's